Lizzy leert apporteren | Videotraining

Met het onderdeel apporteren kun je veel punten scoren op je examen. Maar het is ook leuk om gewoon samen met je hond lekker bezig te zijn. Apporteren is namelijk een intensieve training voor de hond en vergt van jou heel veel geduld.

We hebben Lizzy weten te strikken om het allemaal duidelijk op beeld te krijgen. Er zijn verschillende manieren om je hond te leren apporteren, de manier in het filmpje werkte bij Lizzy het beste.

• Riem
• Beloningssnoepjes
• Dummy
• Geduld
• Eventueel een clicker
  Kan alleen als je hond al de basisprincipes kent van een clicker.
• En een hond ;-)

Het apporteren is in verschillende delen op te splitsen, zoals:

• Focus op dummy
• Dummy kunnen vasthouden
• Dummy op commando los laten
• Zitten met de dummy in de bek
• Direct naar de dummy rennen
• Direct de dummy terug brengen
• Commando “hier” ook met dummy kunnen
• Commando “voet”

Dat er een focus moet zijn op de dummy, is natuurlijk logisch. Anders is de hond steeds maar weer afgeleid. Deze focus train je als eerst. Daarom krijgt de hond in het begin van het filmpje steeds al een beloning als deze heel licht de dummy raakt. Na een paar keer trainen weet de hond dat de dummy voor beloning kan zorgen. Dus de dummy is leuk!

Door het apporteren in verschillende facetten te hakken, is het makkelijker om stapsgewijs de hond dit aan te leren.

De beloning kan in het begin van alles zijn. Is jouw hond echt gek op zijn ontbijt en/of avondeten? Dan kun je ook dat gebruiken. Wanneer de hond eigenlijk zijn etensbak zou krijgen, ga je trainen met het voer. Gebruik de helft van het voer, zodat de hond daarna ook nog op zijn gemak de andere helft kan op eten. Het trainen met voer heeft als voordeel dat de hond best wel honger heeft en er graag voor werkt om het te krijgen. Maar gewone beloningssnoepjes zijn natuurlijk ook goed.

Hoe moeilijker de opdracht wordt voor de hond, hoe sneller en des te meer je moet belonen als het goed gaat. Of maak gebruik van extra lekker beloningen. Zoals een stukje kaas. Dit hoeven geen grote stukken te zijn. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat je hond aan het einde van de training misselijk is ;-)

Het afbouwen van de beloning gebeurt van zelf. Dit omdat de hond steeds meer moet doen voor een hapje. In het begin is het bij elke tik tegen de dummy. Maar uiteindelijk is het alleen nog maar bij het voltooien van de gehele oefening.

Als de link gelegd is tussen dummy = eten = fijn, dan kan er over gegaan worden op het happen in de dummy. En niet alle honden zijn even happig erop. Kortom voor sommige kan dit een uitdaging zijn.

De tweede uitdaging is het laten vasthouden van de dummy. Dit is iets wat de meeste honden niet zo maar zullen gaan doen. Je moet het als baasje dan echt hebben van de ’toevallige momenten’. Dat vraagt veel geduld. Maar niet heel veel tijd. Als je twee keer per dag 5 minuten kan trainen met je hond, is dit genoeg voor de hond. Het kwartje valt echt wel een keer. En op het moment dat je hond de dummy 5 seconden kan vasthouden, dan gaat het aanleren van apporteren ook opeens heel snel.

De hond begrijpt natuurlijk geen snars van mensentaal. Je kunt in het begin niet tegen je hond ‘apport’ zeggen en verwachten dat deze het maar uitvoert. Commando’s koppel je namelijk aan een bepaald gedrag. Dus als de hond kan apporteren, dan pas kunnen we ook het commando ‘apport’ gebruiken. Want als je tijdens het gedrag (apporteren) maar vaak genoeg ‘apport’ zegt, zal door vele herhalingen de hond opeens de link leggen tussen het mensentaalgebrabbel-klanken en het halen van de dummy. Het werkt dus niet andersom. Ook kunnen wij mensen een emotie mee geven in onze spraak. Denk maar aan alle commando’s die je ooit hebt gegeven en die de hond niet opvolgde… de tweede of soms derde keer dat je het commando uitspreekt, zeg je opeens een stuk strenger. Dat voelt de hond. Dus apport gaan roepen, terwijl het beestje nog niet de oefening begrijpt… is tegen een kind steeds blijven zeggen ‘fiets!’ terwijl deze nog nooit heeft kunnen fietsen.

Tijdens de hele training is dus het enige wat uit je mond komt ‘goed zo!’ en meer niet ;-)

Betreft het commando ‘hier’ hebben we nog wel een kanttekening. Deze kun je alleen in de apport training gebruiken als je hond dit al geheel foutloos kon. Als je hond nog niet ‘hier’ kan komen op bevel, dan is het verstandig het woord ‘hier’ niet te gebruiken tijdens de apport training. Dit omdat je anders last gaat krijgen als je het echte commando ‘hier’ wilt gaan trainen.

Verbaal corrigeren kan bij apporteren pas als de hond weet wat de bedoeling is. Stel je hebt de hele training gedaan en je hond heeft nu 2x foutloos de dummy terug gebracht…. Dat betekent nog niet dat de hond het dan ook al helemaal begrijpt. Hij weet waarschijnlijk niet eens waarom hij het doet. Dus pas na heel veel herhalingen, legt de hond pas de link tussen de term apport en alle facetten die daar bij horen.

Het heeft daarom ook geen nut om tijdens het aanleren van het apporteren ‘foei!’ te roepen naar de hond. Zeker als de timing ook nog eens verkeerd valt. Je kunt het beter negeren, niet belonen en gewoon de oefening opnieuw beginnen. En vaak is het zo, dat je als baasje zijnde misschien toch te grote stappen maakt voor de hond. En dan lijkt het alsof hij het niet wil doen, maar eigenlijk snapt hij het gewoon niet omdat het te snel gaat.

Tja moeilijk te zeggen. Het hangt onder andere af van hoe vaak je kunt trainen. Iemand die 6x per dag traint kan misschien meer vooruitgang boeken dan iemand die 2x per dag traint. Weet wel dat de trainingsmomenten niet langer dan 5 minuten hoeven te duren.

Ook een hond die al heel veel andere commando’s van zijn baasje geleerd heeft, zal sneller het apport aan te leren zijn, dan een hond die nog nooit een trucje heeft geleerd.

Als je elke dag zou trainen, zou je na een week al moeten merken dat je hond de dummy leuk vind. En na twee weken zou het zo maar kunnen zijn dat je hond al 3 meter kan apporteren.